weer lekker thuis
Door: Jamila
Blijf op de hoogte en volg Jamila
21 November 2014 | Nederland, Amsterdam
Ik was eigenlijk een beetje klaar met mijn Amerika avontuur en flink bezig met weer wennen aan het dagelijks leven hier, dus ik heb geen blog meer geschreven. Nu ik hier alles weer op de rails heb wilde ik toch nog even de geïnteresseerden laten weten hoe het nu met me gaat.
Op 3 september vertrok ik uit Amerika. Het afscheid was nog even raar omdat mijn host dad al in de auto zat met Dylan en op het punt stond weg te rijden. Heb dus maar heel kort en ongemakkelijk afscheid kunnen nemen van Dylan. Ook zou hij een taxi voor me bellen, maar omdat hij daar zo lang mee gewacht heeft kwam ik bijna te laat op het vliegveld. Hij heeft me uiteindelijk toch maar zelf gebracht. Ik was weer zo boos! Het bevestigde voor mij wel weer dat het beter was dat ik weg ging. Mijn vliegtuig had veel vertraging vanwege problemen met de motor. Toen ik 11 uur later eindelijk geland was, was ik dus ook knetter chagrijnig.
Dit was echter van korte duur want toen ik bij de douane naar buiten kwam stond daar een hele groep van mijn beste vrienden te wachten met giga spandoeken. Dat was zo leuk! Ik had ze echt super gemist! Mijn moeder pikte me op met de auto en thuis kreeg ik ook nog even bezoek.
De weken daarna stonden vooral in het teken van wennen aan mijn (ineens hele kleine) kamertje, heerlijk kraanwater, brood met kaas, familie/vrienden en verschrikkelijke televisie (man wat mis ik Netflix op een giga flatscreen). Het was heel raar, maar ook super fijn om weer thuis te zijn.
Ik mis Amerika wel als ik foto’s van andere au pairs zie, die naar de staten gaan waar ik ook nog heen wilde. Ook baalde ik flink tegen Halloween. Gelukkig heb ik met de parade in Amsterdam en een super leuk halloween feestje veel goed gemaakt!
Ik ben nu een beetje aan het kijken wat ik wil gaan doen met mijn toekomst. Ik werk met kinderen met autisme en een ontwikkelingsachterstand. Dit vind ik heel erg leuk, maar het is wel super zwaar. Ik zit nu te denken aan kostuums en rekwisieten maken. Gelukkig heb ik nog even de tijd om dat uit te zoeken.
Verder hoorde ik over het verschrikkelijk weer aan de oostkust van de US. Het is nu -5 in Philly en er zijn overal sneeuwstormen. Er zijn zelfs al doden gevallen! Ik zit hier helemaal prima. Ondertussen geniet ik lekker van onze nieuwe pleegkindjes. Twee zusjes van 1,5 jaar en 6 weken oud. Ik ben zo blij dat ik thuis ben :D
Op 3 september vertrok ik uit Amerika. Het afscheid was nog even raar omdat mijn host dad al in de auto zat met Dylan en op het punt stond weg te rijden. Heb dus maar heel kort en ongemakkelijk afscheid kunnen nemen van Dylan. Ook zou hij een taxi voor me bellen, maar omdat hij daar zo lang mee gewacht heeft kwam ik bijna te laat op het vliegveld. Hij heeft me uiteindelijk toch maar zelf gebracht. Ik was weer zo boos! Het bevestigde voor mij wel weer dat het beter was dat ik weg ging. Mijn vliegtuig had veel vertraging vanwege problemen met de motor. Toen ik 11 uur later eindelijk geland was, was ik dus ook knetter chagrijnig.
Dit was echter van korte duur want toen ik bij de douane naar buiten kwam stond daar een hele groep van mijn beste vrienden te wachten met giga spandoeken. Dat was zo leuk! Ik had ze echt super gemist! Mijn moeder pikte me op met de auto en thuis kreeg ik ook nog even bezoek.
De weken daarna stonden vooral in het teken van wennen aan mijn (ineens hele kleine) kamertje, heerlijk kraanwater, brood met kaas, familie/vrienden en verschrikkelijke televisie (man wat mis ik Netflix op een giga flatscreen). Het was heel raar, maar ook super fijn om weer thuis te zijn.
Ik mis Amerika wel als ik foto’s van andere au pairs zie, die naar de staten gaan waar ik ook nog heen wilde. Ook baalde ik flink tegen Halloween. Gelukkig heb ik met de parade in Amsterdam en een super leuk halloween feestje veel goed gemaakt!
Ik ben nu een beetje aan het kijken wat ik wil gaan doen met mijn toekomst. Ik werk met kinderen met autisme en een ontwikkelingsachterstand. Dit vind ik heel erg leuk, maar het is wel super zwaar. Ik zit nu te denken aan kostuums en rekwisieten maken. Gelukkig heb ik nog even de tijd om dat uit te zoeken.
Verder hoorde ik over het verschrikkelijk weer aan de oostkust van de US. Het is nu -5 in Philly en er zijn overal sneeuwstormen. Er zijn zelfs al doden gevallen! Ik zit hier helemaal prima. Ondertussen geniet ik lekker van onze nieuwe pleegkindjes. Twee zusjes van 1,5 jaar en 6 weken oud. Ik ben zo blij dat ik thuis ben :D
-
21 November 2014 - 12:04
Hedwig:
Deze Amerika ervaringen hebben een bijdrage aan je leven gegeven, als je het niet had gedaan dan gaat spijt de boventoon voeren, gelukkig is dat niet zo!
Wat fijn dat je, je nu weer op je plek voelt in Nederland en is het weer tijd voor iets anders! Je hebt al aangegeven dat je een keuze probeert te maken o.a. het werken met autistische kinderen (wat je best zwaar vindt) of kostuums maken? Ik zou zeggen Jamila, volg je hart................!
Ongetwijfeld kom je er wel uit! Wat je ook gaat ondernemen, succes ermee!
Liefs uit Bali van Hedwig xxx -
22 November 2014 - 15:20
Janine:
Mooie toekomst plannen...na deze mooie ervaring. Je hebt boven al geleerd echt voor jezelf te kiezen, door te gaan en door eerder terug te gaan.
Ik vond het heel leuk om zo met je mee te leven ook al kennen wij elkaar niet
groetjes en plezier bij alles
Janine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
